code:love;

Nie wiem dlaczego tak ciężko mi ten komiks skomentować. Zrobił na mnie naprawdę duże wrażenie. Jest prosty, króciutki, a zakończenie pojawia się nagle i powala. Doszukuję się w tym dziele przesłania, które nie tyczy się może jedynie informatyków, ale może też i komiksiarzy (w końcu i my tworzymy swoje postacie i bohaterów). Nie wiem na ile mój odbiór rezonuje z założeniami autorów.

„Po latach zauważyłam, że moje życie zaczęło się zmieniać… moja skóra także. A on… był wciąż taki sam...” – trochę mnie to rozbawiło, gdy pomyślałem jak szybko starzeją się komputery, telefony, samochody czy pralki. Po paru latach to on już dawno byłby przestarzałym złomem, a ona byłaby dalej młoda. ;) Technologia starzeje się szybciej niż ludzie i jest również mniej trwała.

Dobra robota :)

Bardzo przyjemny komiks, obdarzony fajnym, melancholijnym klimatem^^ Widać spory progres jeśli chodzi o rysunki, porównując do Fuwa Fuwa Heroes, pojawia się coraz więcej detali, aż miło patrzeć jak kreska się rozwija c: Narracyjnie też bardzo sprytny motyw z opowiadaniem przez główną bohaterkę wydarzeń z przeszłości, co pozwala na przedstawienie sporego przedziału czasowego c: Widać, że autorzy zadbali o wiele szczegółów choć niektórym kadrom przydałoby się dorzucić ich jeszcze więcej c: Tak czy inaczej jestem fanem ukrytych, zakodowanych wiadomości (zwłaszcza takich jak na przedostatniej stronie >D). Trzymam kciuki za Was, drodzy autorzy i liczę, że powstanie więcej historii autorstwa grupy NozoKryl!